جوشکاری اسکلت و خورده اعظمی در مشهد

جوشکاری اسکلت فلزی ساختمان، از اتصال مصالح و یکپارچگی آن‌ها به دست می‌آید. سه عامل فلز پایه (فلز مادر)، فلز پراکنده (فلز جوش) و منبع ایجاد گرما یا فشار در فرایند جوشکاری اسکلت فلزی ساختمان نیاز است.

جوشکار اسکلت فلزی، یکپارچگی بین مصالح را با کمک حرارت، فشار و مواد پراکنده اضافی به وجود می‌آورد.‌ به قطعاتی فلزی که باید به هم متصل شوند، فلز پایه یا مبنا می‌گویند و فلز جوش یا فلز پراکنده، ماده اتصال دهنده مصالح است. جوشکاری ساختمان اسکلت فلزی می‌تواند بدون فلز پرکننده نیز انجام شود.

در جوشکاری اسکلت فلزی باید اصول جوشکاری اسکلت را آموخت و به کار برد. این اصول و نکات به شرح زیر می‌باشند:

• کلیه سطوحی که از محل جوشکاری تا فاصله 50 متری قرار دارند را باید از موادی که به جوشکاری صدمه می‌زنند و یا گازهای سمی تولید می‌کنند؛ پاک کرد.
• قبل از جوشکاری باید رنگ‌هایی که بر روی سطوح جوش قرار دارند؛ پاک شوند.
• پس از جوشکاری باید کلیه جوش‌های انجام شده مورد بازدید و بررسی قرار گیرند.
• در جوشکاری‌های چند پاسه، سرباره باید پس از انجام هر پاس تمیز گردد و جوشکاری پاس‌های بعدی پس از پاکسازی سرباره انجام شود.
• جوشکار اسکلت فلزی باید حرکت موجی الکترود را در جوشکاری اسکلت ساختمان تنظیم کند. حرکت موجی الکترود باید به گونه‌ای باشد که سرباره در جوش حبس نشود.
•  زاویه الکترود نسبت به قطعه باید درست انتخاب شود.
• اگر از گل میخ سر پهن به عنوان برش گیر در جوشکاری ساختمان استفاده می‌کنید؛ جوش اتصال باید کیفیت مطلوب داشته و اطراف گل میخ را در برگیرد.
• در جوشکاری اسکلت فلزی، باید عمل پیش گرمایش در قطعات با ضخامت بالا انجام شود.
• برای انجام جوشکاری شیاری در ورقه‌هایی که ضخامت آن‌ها بیشتر از 6 میلی متر است؛ باید لبه‌ی تمام ورقه‎‌ها، پخ زنی شوند.