راه های ارتباطی :
متن آگهی :
از نهال های کاشته شده در نهالستان جهت جنگلکاری های متعارف و ایجاد بادشکن، کمربند سبز، نوارهای محافظتی، درختکاری در حاشیه جاده ها و امثال آن استفاده می شود. در نهالستان تنها مبادرت به کاشت بذر نمی شود بلکه انواع قلمه، همچنین پاجوش و ریشه جوش درختان مختلف نیز، در قطعات مخصوص کاشته می شود تا قلمه ها ریشه دار شده و پاجوش ها و ریشه ها تقویت گردیده، آماده انتقال به عرصه کاشت در محل اصلی باشند.
– انواع نهالستان
نهالستان ها را با توجه به عوامل مختلف تقسیم بندی می نمایند:
الف- امکانات آبیاری
نهالستان ها از این نظر به دو گروه خشک و مرطوب تقسیم می شوند:
۱- نهالستان های خشک (دیم)
نهالستان خشک، نهالستانی است که بدون هر گونه آبیاری مصنوعی نگهداری می شود. این نوع نهالستان ها معمولاً در قطعه زمینی در حاشیه منابع آب به مساحت های کم و در حدود 0.05 – 0.01 هکتار در داخل محاوط جنگلکاری احداث می گردند. در این نهالستان ها، بذرها در خطوط 45 سانتیمتری از یکدیگر تقریباً قبل از فصل بارندگی کاشته می شونددر این نهالستان ها، بسترهای بذر به معنای واقعی ایجاد نمی شوند، حصارکشی صورت نمی گیرد و نسبت به سایر نهالستان ها، هیچ گونه آبیاری صورت نمی گیرد.
۲- نهالستان های تر (آبی)
در این نهالستان ها، نهال ها در زمان خشکی، به طور مصنوعی به روش های مختلف آبیاری می شوند.
ب) کاربرد
نهالستان ها را بر اساس کاربرد آنها به دو تیپ تقسیم می کنند:
۱- نهالستان های موقت یا سیار
نهالستان های موقت به منظور تهیه نهال برای جنگل کاری در منطقه ای ایجاد و پس از خاتمه جنگلکاری متروک می گردد. محل نهالستان را در قطعه زمینی از جنگل که مناسب تشخیص داده شود انتخاب می نمایند. روش کار شباهت به نهالستان دائمی دارد، منتهی این نهالستان ها برای مدت محدودی ایجاد می شوند و تا آنجا که ممکن است دقت می کنند تا مخارج آن به حداقل ممکنه تقلیل یابد.
راه های ارتباطی :